मोल्सवर्थ आणि त्यांच्या हाताखालच्या सात संस्कृत-मराठी शास्त्रींनी संपादित केलेल्या शब्दकोशातला ‘ट्याहां’ आतापर्यंत किती लोकांनी अचूक लिहिला असेल?
ग्रंथनामा - झलक
किरण ठाकूर
  • मोल्सवर्थ यांच्या मराठी-इंग्रजी शब्दकोशाचे आणि ‘James Thomas Molesworth Marathai-English Project’ या पुस्तिकेचे मुखपृष्ठ
  • Thu , 15 July 2021
  • ग्रंथनामा झलक जेम्स थॉमस मोल्सवर्थ James Thomas Molesworth मराठी-इंग्रजी शब्दकोश Marathai-English Dictionary ट्याहां ṭyāhām

१३ जुलै २०२१ रोजी जेम्स थॉमस मोल्सवर्थ यांची १५०वी पुण्यतिथी साजरी झाली. त्यांना महाराष्ट्रात ‘मोलेसरशास्त्री’ किंवा ‘मोरेश्वरशास्त्री’ या नावानेही ओळखले जाते. त्यांनी मराठी-इंग्रजी हा पहिला सर्वसमावेश शब्दकोश तयार केला. तो अजूनही वापरला जातो, तितकाच महत्त्वाचा मानला जातो. मोल्सवर्थ यांच्या या शब्दकोशाची सविस्तर माहिती देणारी ‘James Thomas Molesworth Marathai-English Project’ ही मराठी-इंग्रजी पुस्तिका नुकतीच ज्येष्ठ पत्रकार डॉ. किरण ठाकूर यांनी प्रकाशित केली आहे. या पुस्तिकेतील हा एक लेख….

..................................................................................................................................................................

सध्या करोना या नव्या संकटाविषयी बातम्या लिहिण्यासाठी पत्रकारांना आणि जनसंपर्क अधिकाऱ्यांना बरीच मेहनत घ्यावी लागते. श्री गणेश पुराणिक हे त्यातील एक. मुंबई महापालिकेचे जनसंपर्क अधिकारी म्हणून ते वेगवेगळे प्रयोग करत असतात. अलीकडे त्यांनी असा एक प्रयोग केल्याचे मला कळले आणि मी त्यांच्याशी फोनवरून संपर्क साधला. त्या विषयीचा अनुभव पुराणिक यांच्याच शब्दांत :

त्रिशतकी ‘ट्याहां’ची कहाणी आणि मोल्सवर्थचे १५०वे पुण्यस्मरण

मराठी मातीशी एकरूप होऊन मराठी भाषेची सेवा करणारे लेफ्टनंट जेम्स थॉमस मोल्सवर्थ हे १३ जुलै १८७१ रोजी इंग्लंडमधल्या क्लिफ्टन येथे निवर्तले, त्याला आता १५० वर्ष होतायत. जेम्स मोल्सवर्थ यांना महाराष्ट्रात ‘मोलेसरशास्त्री’ किंवा ‘मोरेश्वरशास्त्री’ या नावानेही ओळखले जाते. पहिला मराठी-इंग्रजी सर्वसमावेशक शब्दकोश तयार करण्याचे श्रेय निर्विवादपणे मोलेसरशास्त्रींकडे जाते. यंदाचे वर्ष हे मोलेसरशास्त्रींचे सार्ध स्मरण शताब्दीवर्ष. त्यांना जाऊन १४९ वर्षे झाली असली, तरीही हे मोलेसरशास्त्रीबुवा आपल्याला अनेक ठिकाणी आजही भेटतात, ते त्यांच्या शब्दकोशाच्या रूपाने. मोलेसरशास्त्रींची अशीच एक भेट १३ जून २०२० रोजी अचानक झाली. त्याचीच ही कहाणी –

कहाणी १ - तान्हुल्यांच्या ‘ट्याहां’च्या मंगलस्वरांचे त्रिशतक

मुंबई सेंट्रल परिसरात बृहन्मुंबई महानगरपालिकेचे बा. य. ल. नायर रुग्णालय आहे. याच रुग्णालयात १३ जून २०२०च्या रात्री ‘कोविड १९’ बाधित मातांच्या सुखरूप प्रसूतीने ३००चा टप्पा ओलांडून ‘कोविड’ विरोधातील मानवाच्या लढ्यास एका वेगळ्या शुभवार्तेची जोड दिली. एप्रिल महिन्यात ‘कोविड रुग्णालय’ म्हणून घोषित झालेल्या नायर रुग्णालयात १४ एप्रिल २०२० रोजी पहिल्या कोविडबाधित मातेची सुखरूप प्रसूती झाली होती. तेव्हापासून दोन महिन्यांच्या कालावधीत नायर रुग्णालयात ३०२ कोविडबाधित मातांची सुखरूप प्रसूती झाली. यामध्ये एका तिळ्यांसह जुळ्या बाळांचाही समावेश होता.

..................................................................................................................................................................

खोटी माहिती, अफवा, अफरातफर, गोंधळ-गडबड, हिंसाचार, द्वेष, बदनामी अशा काळात चांगल्या पत्रकारितेला बळ देण्याचं आणि तिच्यामागे पाठबळ उभं करण्याचं काम आपलं आहे. ‘अक्षरनामा’ला आर्थिक मदत करण्यासाठी क्लिक करा -

..................................................................................................................................................................

तान्हुल्यांच्या ‘ट्याहां’च्या मंगलस्वरांनी त्रिशतकी टप्पा ओलांडला आणि बाळांची संख्या १४ जून २०२० सकाळपर्यंत ३०६ झाल्याची माहिती नवजात शिशु व बालरोग चिकित्सा विभागाच्या प्रमुख डॉक्टर सुषमा मलिक, प्रसूतिशास्त्र विभागाचे समन्वयक (Nodal Officer for Covid Maternity) प्रा. डॉ. नीरज महाजन आणि भूलशास्त्र विभागाच्या प्रमुख डॉ. चारुलता देशपांडे यांनी दिली. तेव्हा उपलब्ध झालेल्या माहितीनुसार एकाच रुग्णालयात ३०० कोविडबाधित मातांची प्रसूती झाल्याचे हे जगातील एकमेव उदाहरण ठरले.

मुंबई सेंट्रल परिसरात असणाऱ्या नायर रुग्णालयातील प्रसूतिशास्त्र विभाग, नवजात शिशु व बालरोग चिकित्सा विभाग आणि भूलशास्त्र विभागातील डॉक्टर्स, नर्स, वॉर्डबॉय यांनी ‘पीपीई किट’ घालून घामाच्या धारा वाहत असताना अक्षरशः २४ तास अविश्रांत मेहनत घेऊन नवजीवन फुलवण्यात अत्यंत महत्त्वाची व मोलाची भूमिका बजावली. या वैद्यकीय कर्मचाऱ्यांनी ‘पीपीई किट’ घातल्यानंतर सलग सहा तास पाणी न पिता किंवा शरीरधर्मही न उरकता अव्याहतपणे काम केले. या तिन्ही विभागातील अनेक डॉक्टर्स, परिचारिका वॉर्डबॉय हे दोन महिन्यांपासून घरी न जाता रुग्णालयात राहूनच अथकपणे काम करत होते.

नायर रुग्णालयात कोविडबाधित मातांच्या दोन महिन्यांच्या कालावधीत झालेल्या ३०२ प्रसूतींपैकी १८९ प्रसूती म्हणजेच ६३ टक्के या ‘नॉर्मल डिलिव्हरी’ प्रकारातील होत्या. उर्वरित ११३ अर्थात ३७ टक्के या ‘सिझेरियन डिलीवरी’ प्रकारातील होत्या. ‘सिझेरियन डिलीवरी’ प्रकारातील प्रसूती सुखरूपपणे होण्यात नायर रुग्णालयातील भूलशास्त्र विभागाची (Anesthesia Dept.) अत्यंत महत्त्वाची भूमिका होती आणि आहे. प्रसूती झालेल्या ३०२ मातांपैकी २५४ मातांना ‘डिस्चार्ज’ देण्यात आला.

प्रसूतिशास्त्र विभाग आणि नवजात शिशु अतिदक्षता विभाग (NICU) या दोन्ही विभागातील स्वच्छता आणि साफसफाई अतिशय चांगल्या प्रकारे व नियमितपणे करणे खूप महत्त्वाचे आहे. यासाठी या दोन्ही विभागातील वॉर्डबॉय व कामगारांनी अतिशय मोलाची भूमिका पार पाडली. अंगावर ‘पीपीई किट’ चढवून व घामाच्या धारा वाहत असतानाही अक्षरश: दिवस-रात्र काम करत त्यांनी या दोन्ही विभागांशी संबंधित विविध वॉर्डमध्ये चांगली साफसफाई नियमितपणे राखली आहे

वरील यशोगाथेची सविस्तर बातमी १४-१५ जून रोजी महाराष्ट्रातील विविध भाषिक वर्तमानपत्रांमध्ये आणि प्रसारमाध्यमांत प्रसिद्ध झाली. मी (किरण ठाकूर) आधी ऐकली ती १५ जूनच्या आकाशवाणीच्या सकाळच्या बातम्यांमध्ये. त्यानंतर इतर प्रसारमाध्यमांत ऐकली, बघितली आणि वाचलीही. काही वृत्तपत्रांनी त्या बातमीच्या शीर्षकात वापरलेल्या ‘ट्याहां’ या शब्दाने माझे लक्ष वेधून घेतले. बातमीमध्ये ‘ट्याहां’ या शब्दाचा वापर दुर्मिळात दुर्मीळ म्हणायला हवा. वेगवेगळ्या प्रसारमाध्यमांत एकाच आशयाची बातमी वाचून आणि त्यातही त्या ‘ट्याहां’ या लक्षवेधी शब्दाचा वापर बघून या बातमीचे प्रसिद्धीपत्रक असावे, असा अंदाज मला आला. प्रसिद्धीपत्रक असल्यास ते नायर रुग्णालयाने किंवा महानगरपालिकेच्या जनसंपर्क विभागाने पाठवले असणार, हाही अंदाज आला म्हणून ‘बातमीमागील बातमी’ कळण्यासाठी महानगरपालिकेच्या जनसंपर्क विभागातील श्री गणेश पुराणिक यांच्याशी संपर्क साधला. तेव्हा जनसंपर्क विभागातील अधिकारी - कर्मचाऱ्यांना ‘प्रेसनोट’ तयार करताना कधीकधी अक्षरश: एका शब्दासाठी घ्यावी लागणारी काळजी, संशोधन आणि करावा लागणारा पाठपुरावा, याची याची एक केस स्टडीच हाताशी आली!

कोविड विषय खूप संवेदनशील असल्यामुळे तपशिलात काही चूक होऊ नये, अशी खबरदारी घेणे प्रसिद्धीपत्रक तयार करणाऱ्यांना आवश्यकच होते. सध्याच्या काळात अत्यंत ‘बिझी’ असणाऱ्या डॉक्टरांशी संपर्क साधून त्यांच्याकडून माहिती मिळवण्याचे आव्हान जनसंपर्क अधिकाऱ्यांपुढे होते. तर डॉक्टरांनी वैद्यकीय भाषेत दिलेली माहिती साध्या सोप्या भाषेत मांडणे हे दुसरे एक आव्हानही होतेच! अर्थात अनेक राज्यांएवढा पसारा असणाऱ्या मुंबई महापालिकेतील जनसंपर्क अधिकाऱ्याला वैद्यकीय, अभियांत्रिकी, आरोग्य, रस्ते, पाणीपुरवठा, शिक्षण, प्रसूतिगृह, स्मशानभूमी, मैदाने, कत्तलखाना, उद्याने, प्राण्यांचे दवाखाने, कायदा, सांस्कृतिक, जनगणना, फायर ब्रिगेड, नाट्यगृहे, आर्थिक बाबी, प्रदूषण, बाजार, इमारती, वीज पुरवठा, परिवहन, आपत्ती व्यवस्थापन अशा नानाविध विषयांवरील प्रेसनोट कराव्या लागणे स्वाभाविक आहे. त्याचबरोबर या विषयांचा ‘बेसिक’ अभ्यास असणेही गरजेचे आहेच.

तर त्या दिवशी म्हणजेच १३ जूनच्या रात्री नायर रुग्णालयात कोविडबाधित मातांच्या प्रसूतींनी ३००चा टप्पा ओलांडला होता आणि तीनशेच्या वर बाळांचा सुखरूप जन्म झाला होता. त्यात एका तिळ्यासह जुळ्या बाळांचाही समावेश होता.

..................................................................................................................................................................

अवघ्या २४ तासांत महाराष्ट्रात एक सत्तांतर नाट्य घडलं आणि संपलं... त्याची ही कहाणी सुरस आणि चमत्कारिक... अदभुत आणि रंजक...

या पुस्तकाच्या ऑनलाईन खरेदीसाठी पहा -

https://www.booksnama.com/book/5312/Checkmate

..................................................................................................................................................................

पुराणिकांनी प्रसिद्धीपत्रक तयार करण्यासाठी रुग्णालयातल्या डॉक्टरांशी बोलून आणि ‘बेसिक’ माहिती घेऊन बातमीचा कच्चा मसुदा तयार केला, तेव्हा रात्रीचे १०:०० वाजले होते. त्यामुळे इतक्या उशीरा बातमी पाठवण्यापेक्षा दुसऱ्या दिवशी सकाळी बातमी पाठवणेच योग्य असा विचार करून आणि हाताशी मिळालेल्या जास्तीच्या वेळेचा सदुपयोग करायचे त्यांनी ठरवले.

सध्याच्या तणावाच्या वातावरणात ही शुभवार्ता खरीच. ती रुक्षपणे न देता थोडी आत्मीयतेने द्यावी, म्हणजे वाचणाऱ्या/ ऐकणाऱ्या चेहऱ्यावर ‘हलकीशी तरी स्मितरेखा’ उमटावी म्हणून पुराणिक यांनी बातमीच्या ‘लीड’मध्ये आणि शीर्षकामध्ये ‘ट्याहां’ या शब्दाचा उल्लेख करायचे ठरवले आणि इथून सुरू झाली ‘ट्याहां’ची दुसरी कहाणी.

‘ट्याहां’ची दुसरी कहाणी

नवजात बालकाच्या रडण्याच्या आवाजाला मराठीत देवनागरी लिपीत लिहायचे कसे? पुराणिकांनी त्यांच्याकडे असलेल्या काही शब्दकोशांमध्ये ‘ट्याहां’ शब्द शोधला, पण त्यात तो शब्द सापडला नाही. त्यानंतर या प्रश्नाचे उत्तर शोधण्यासाठी पुराणिक यांनी सहा वेगवेगळ्या प्रकारे तो शब्द लिहून काढला. पण त्यापैकी योग्य पद्धत कोणती ते ठरवणार कसं? ध्वनी-आधारित शब्द अर्थात इंग्रजीमध्ये ‘onomatopoeia’ या प्रकारातील शब्द लिहिणे, हे तसे किचकट काम. या प्रकारातले शब्द अनेकदा वेगवेगळ्या प्रकारे लिहिले जातात. ‘ट्याहां’ हा देखील त्यातीलच एक शब्द.

त्यानंतर पुराणिक यांनी परिचित आणि मित्रांना तो शब्द विविध प्रकारे लिहून ‘व्हॉट्सअ‍ॅप’ने पाठवला आणि तो शब्द लिहिण्याची योग्य पद्धत कोणती, असं विचारलं. हाच संदेश त्यांनी काही ‘व्हॉट्सअ‍ॅप ग्रुप’मध्येही ‘पोस्ट’ केला. हे सगळे मिळून जवळ जवळ ६०० व्यक्तींपर्यंत तो संदेश पोहचला. यामध्ये कवी, लेखक, पत्रकार, शिक्षक, प्राध्यापक अशा विविध क्षेत्रांतील व्यक्ती होत्या.

रात्री उशिरा पाठवलेल्या संदेशांना दुसऱ्या दिवशी सकाळपर्यंत प्रतिसाद मिळेल, असे त्यांना वाटले होते. पण त्यांना लगेचच उत्तर मिळायला सुरुवात झाली. काही मित्रांनी १३ जूनच्या शनिवार रात्रीचा उल्लेख करत, कुठे काय पार्टीत वगैरे आहेस की काय? असे उलट प्रश्नही गमतीने विचारले; तर काहींनी त्या शब्दाला अनुरूप विनोदी ऑडिओ-व्हिडीओ पाठवले. पण काहींनी मात्र अत्यंत गंभीरपणे भाषाभ्यासी प्रकारची उत्तरेही पाठवली. १३ जूनला इतक्या उशिरा रात्री त्यांना प्रतिसाद मिळाला, हेदेखील विशेषच. या अशा प्राप्त झालेल्या सुमारे २०० संदेशातून वाट काढत त्यांनी पाच सल्ले ‘सेमी फायनल’ला टाकले. हे सगळे होता-होता रात्रीचे १:३० वाजले होते. यापैकी चार मान्यवरांनी पाठवलेल्या उत्तरात एकच सामान धागा होता, जो म्हणजे ‘ट्याहां’ अशा प्रकारे सदर शब्द लिहिण्याचा.

…सुमारे ३०० सल्ले किंवा प्रतिक्रिया पुराणिकांना मिळाल्या. पण त्यातले पाच ‘ट्याहां’ पुराणिकांना योग्य असल्यासारखे वाटले. विशेष म्हणजे त्या पाचपैकी चौघांनी एकाच प्रकारचा सल्ला दिला होता. हे चौघेही आपापल्या क्षेत्रातले दिग्गज. यामध्ये दोन ज्येष्ठ साहित्यिक, दोन पत्रकार आणि एका इतिहासाच्या प्राध्यापकांचा समावेश होता. विशेष म्हणजे इतिहास विषयात पीएच.डी.साठी संशोधन करत असणारे अधिव्याख्याते प्रा. राजू घोलप यांनी तर मोल्सवर्थच्या ऑनलाईन मराठी-इंग्रजी शब्दकोश मध्यरात्रीनंतर पाहून त्याचा इंग्रजीत अर्थ ३४४ क्रमांकाच्या पानावर असा दिला असल्याचेही कळवत त्याचा ‘स्क्रीन शॉट’ही पाठवला.

मराठी भाषेतील अनेक शब्दकोशांमध्ये न सापडलेला ‘ट्याहां’ हा शब्द मोल्सवर्थसारख्या मातृभाषा मराठी नसणाऱ्या पण मराठी भाषेवर मनस्वी प्रेम करणाऱ्याच्या शब्दकोशात आजपासून सुमारे पावणेदोनशे वर्षांपूर्वी असणे विशेषच! नाही म्हणायला ‘मराठी शब्दरत्नाकर’सारख्या काही शब्दकोशांमध्ये या शब्दाची नोंद अवश्य आहे. पण प्रत्येक मराठी माणसाच्या संवादाची सुरुवात ज्या शब्दाने होते, तो ‘ट्याहां’ हा शब्द आज अनेक शब्दकोशांमध्ये तसा दुर्मीळच. मोल्सवर्थच्या शब्दकोशात मात्र तो आवर्जून आहे. या शब्दकोशात ‘ट्याहां’ ची नोंद आहे, ती अशी :

‘ट्याहां ṭyāhām ट्याहां ṭyāhām, ट्याहां ṭyāhām ad Imit. of the crying of a little child. v aS>, कर. ट्याहां, ट्याहां, ट्याहां ṭyāhām, ṭyāhām ṭyāhām

वर्ष १८५७मध्ये मोल्सवर्थ आणि त्यांच्या हाताखालच्या सात संस्कृत-मराठी शास्त्रींनी संपादित केलेल्या शब्दकोशातल्या ६०,००० हून जास्त शब्दांमध्ये असलेला हा ‘ट्याहां’ आतापर्यंत किती लोकांनी अचूक लिहिला असेल? पण या ३०६ बाळांच्या निमित्ताने एकाच दिवशी असंख्य वाचकांनी तो आता पुन्हा एकदा वाचला.

..................................................................................................................................................................

'अक्षरनामा' आता 'टेलिग्राम'वर. लेखांच्या अपडेटससाठी चॅनेल सबस्क्राईब करा...

..................................................................................................................................................................

जेम्स थॉमस मोल्सवर्थ यांचा मराठी-इंग्लिश शब्दकोश १८५७मध्ये ‘बॉम्बे एज्युकेशन सोसायटी’ प्रेसमध्ये प्रथम प्रसिद्ध केला. १८१५ मध्ये स्थापन झालेली ही ‘बॉम्बे एज्युकेशन सोसायटी’ आजही कार्यरत आहे. पाच वर्षांपूर्वी या सोसायटीने आपला २००वा वर्धापन दिन मोठ्या थाटामाटात साजरा केला होता. याच सोसायटीने प्रकाशित केलेल्या मोल्सवर्थच्या शब्दकोशाची ऑफसेट प्रत १९७५मध्ये पुण्याच्या शुभदा सारस्वत प्रकाशनाचे श्री. शरद गोगटे यांनी प्रकाशित केली.

त्यानंतर आजतागायत मोल्सवर्थच्या शब्दकोशाचे दहा वेळा पुनर्मुद्रणही झाले आहे. महाराष्ट्रातील जवळजवळ सर्व मोठ्या ग्रंथालयांमध्ये आणि महाविद्यालयांमध्ये मोल्सवर्थचा शब्दकोश आज उपलब्ध आहे. तर अमेरिकेच्या शिक्षण खात्याने दिलेल्या आर्थिक मदतीमुळे या शब्दकोशाची ऑनलाईन आवृत्ती काही वर्षांपूर्वी विनामूल्य उपलब्ध करून देण्यात आली. ती ऑनलाईन आवृत्ती या लिंकवर उपलब्ध आहे-

https://dsal.uchicago.edu/dictionaries/molesworth/

१९७५मध्ये श्री. शरद गोगटे यांनी मोल्सवर्थच्या शब्दकोशाची ऑफसेट प्रत प्रकाशित केली, तेव्हा मी यूएनआय अर्थात ‘युनायटेड न्यूज ऑफ इंडिया’ या वृत्तसंस्थेत कार्यरत होतो. तेव्हा त्या शब्दकोशाच्या प्रकाशनाची बातमी करण्याचे काम मला सोपवण्यात आले होते. तेव्हापासून या शब्दकोश आणि मोल्सवर्थशी जुळलेला ऋणानुबंध आजही कायम आहे. आजही माझ्या टेबलवर कम्प्युटरशेजारी असणारा मोल्सवर्थ शब्दकोश वापरून वापरून थोडा जीर्ण झाला असेलही कदाचित, पण या ‘ट्याहां’ शब्दाच्या निमित्ताने मोल्सवर्थची मेहनत आणि कामाचे महत्त्व पुन्हा एकदा अधोरेखित झाले.

जेम्स थॉमस मोल्सवर्थ यांना त्यांच्या दीडशेव्या पुण्यतिथी निमित्त भावपूर्ण आदरांजली!

..................................................................................................................................................................

‘James Thomas Molesworth Marathai-English Project’ ही ज्येष्ठ पत्रकार डॉ. किरण ठाकूर लिखित पुस्तिका पाहण्यासाठी, वाचण्यासाठी क्लिक करा -

https://drive.google.com/file/d/1PfLxyS2YY3eNfNph6h45rBeR9Mo4QPVV/view

..................................................................................................................................................................

‘अक्षरनामा’वर प्रकाशित होणाऱ्या लेखातील विचार, प्रतिपादन, भाष्य, टीका याच्याशी संपादक व प्रकाशक सहमत असतातच असे नाही. पण आम्ही राज्यघटनेने दिलेले अभिव्यक्तीस्वातंत्र्य मानतो. त्यामुळे वेगवेगळ्या विचारांना ‘अक्षरनामा’वर स्थान दिले जाते. फक्त त्यात द्वेष, बदनामी, सत्याशी अपलाप आणि हिंसाचाराला उत्तेजन नाही ना, हे पाहिले जाते. भारतीय राज्यघटनेशी आमची बांधीलकी आहे. 

..................................................................................................................................................................

नमस्कार, करोनाने सर्वांपुढील प्रश्न बिकट केले आहेत. त्यात आमच्यासारख्या पर्यायी वा समांतर प्रसारमाध्यमांसमोरील प्रश्न अजूनच बिकट झाले आहेत. अशाही परिस्थितीत आम्ही आमच्या परीने शक्य तितकं चांगलं काम करण्याचा प्रयत्न करतो आहोतच. पण साधनं आणि मनुष्यबळ दोन्हींची दिवसेंदिवस मर्यादा पडत असल्याने अनेक महत्त्वाचे विषय सुटत चालले आहेत. त्यामुळे आमची तगमग होतेय. तुम्हालाही ‘अक्षरनामा’ आता पूर्वीसारखा राहिलेला नाही, असं वाटू लागलेलं असणार. यावर मात करण्याचा आमचा प्रयत्न आहे. त्यासाठी आम्हाला तुमची मदत हवी आहे. तुम्हाला शक्य असल्यास, ‘अक्षरनामा’ची आजवरची पत्रकारिता आवडत असल्यास आणि आम्ही यापेक्षा चांगली पत्रकारिता करू शकतो, यावर विश्वास असल्यास तुम्ही आम्हाला बळ देऊ शकता, आमचे हात बळकट करू शकता. खोटी माहिती, अफवा, अफरातफर, गोंधळ-गडबड, हिंसाचार, द्वेष, बदनामी या काळात आम्ही गांभीर्याने पत्रकारिता करण्याचा प्रयत्न करत आहोत. अशा पत्रकारितेला बळ देण्याचं आणि तिच्यामागे पाठबळ उभं करण्याचं काम आपलं आहे.

‘अक्षरनामा’ला आर्थिक मदत करण्यासाठी क्लिक करा -

अक्षरनामा न्यूजलेटरचे सभासद व्हा

ट्रेंडिंग लेख

‘एच-पॉप : द सिक्रेटिव्ह वर्ल्ड ऑफ हिंदुत्व पॉप स्टार्स’ – सोयीस्करपणे इतिहासाचा विपर्यास करून अल्पसंख्याकांविषयी द्वेष-तिरस्कार निर्माण करणाऱ्या ‘संघटित प्रचारा’चा सडेतोड पंचनामा

एखाद्या नेत्याच्या जयंती-पुण्यतिथीच्या निमित्तानं रचली जाणारी गाणी किंवा रॅप साँग्स हा प्रकार वेगळा आणि राजकीय क्षेत्रात घेतल्या जाणाऱ्या निर्णयांवर, देशातील ज्वलंत प्रश्नांवर सातत्यानं सोप्या भाषेत गाणी रचणं हे वेगळं. भाजप थेट अशा प्रकारची गाणी बनवत नाही, पण २०१४नंतर जी काही तरुण मंडळी, अशा प्रकारची गाणी बनवतायत त्यांना पाठबळ, प्रोत्साहन आणि प्रसंगी आर्थिक साहाय्य मात्र करते.......

या स्त्रिया म्हणजे प्रदर्शनीय वस्तू. एक माणूस म्हणून जिथं त्यांना किंमत दिली जात नाही, त्यात सहभागी होण्यासाठी या स्त्रिया का धडपडत असतात, हे जाणून घेण्यासाठी मी तडफडत होते…

ज्यांनी १९७०च्या दशकाच्या अखेरीला मॉडेल म्हणून काम सुरू केलं आणि १९८०चं संपूर्ण दशकभर व १९९०च्या दशकाच्या सुरुवातीचा काही काळ, म्हणजे फॅशन इंडस्ट्रीच्या वाढीचा आलेख वाढायला सुरुवात झाली, त्या काळापर्यंत काम करत राहिल्या आहेत, त्यांना ‘पहिली पिढी’, असं म्हटलं जातं. मी जेव्हा त्यांच्या मुलाखती घेतल्या, तेव्हा त्या पस्तीस ते पंचेचाळीस या दरम्यानच्या वयोगटात होत्या. सगळ्या इंग्रजी बोलणाऱ्या.......

निर्मितीचा मार्ग हा अंधाराचा मार्ग आहे. निर्मितीच्या प्रेरणेच्या पलीकडे जाणे, हा प्रकाशाकडे जाण्याचा, शुद्ध चैतन्याकडे जाण्याचा मार्ग आहे

ही माया, हे विश्व, हे अज्ञान आहे. हा काळोख आहे. त्याच्या मागील शुद्ध चैतन्य हा प्रकाश आहे. सूर्य, उषा ही भौतिक जगातील प्रकाशाची रूपे आहेत, पण ती मायेचाच एक भाग आहेत. ह्या अर्थाने ती अंधःकारस्वरूप आहेत. निर्मिती ही मायेची स्फूर्ती आहे. त्या अर्थाने माया आणि निर्मिती ह्या एकच आहेत. उषा हे मायेचे एक रूप आहे. तिची निर्मितीशी नाळ जुळलेली असणे स्वाभाविक आहे. निर्मिती कितीही गोड वाटली, तरी तिचे रूपांतर शेवटी दुःखातच होते.......

‘रेघ’ : या पुस्तकाच्या ‘प्रामाणिक वाचना’नंतर वर्तमानपत्रांतील बातम्यांचा प्राधान्यक्रम, त्यांतल्या जाहिरातींमधला मजकूर, तसेच सामाजिक-राजकीय-सांस्कृतिक क्षेत्रांतील घटनांसंबंधीच्या बातम्या, यांकडे अधिक सजगपणे, चिकित्सकपणे पाहण्याची सवय लागेल

मर्यादित संसाधनांच्या साहाय्याने जर डोंगरे यांच्यासारखे लेखक इतकं चांगलं, उल्लेखनीय काम करू शकत असतील, तर करोडो रुपये हाताशी असणाऱ्या माध्यमांनी किती मोठं काम केलं पाहिजे, असा विचार मनात आल्याशिवाय राहत नाही. पण शेवटी प्रश्न येतो तो बांधीलकी, प्रामाणिकपणा आणि न्यायाची चाड असण्याचा. वृत्तवाहिन्यांवर ज्या गोष्टी दाखवल्या जात, त्या विषयांवर ‘रेघ’सारख्या पुस्तकातून प्रकाशझोत टाकला जातो.......