टपल्या
संकीर्ण - विनोदनामा
टिक्कोजीराव
  • गीता गवळी, प्रणव मुखर्जी, गजेंद्र चौहान, जेएनयू आणि नवाजुद्दीन सिद्दीकी
  • Fri , 03 March 2017
  • विनोदनामा Vinodnama टपल्या गीता गवळी Geeta Gawli गजेंद्र चौहान Gajendra Chauhan प्रणव मुखर्जी Pranab Mukherjee जेएनयू JNU नवाजुद्दीन सिद्दीकी Nawazuddin Siddiqui

१. मुंबईचे महापौरपद मिळवण्यासाठी शिवसेना आणि भारतीय जनता पक्ष एकाएका नगरसेवकाची जमवाजमव करत असताना १० वर्षांपासून शिवसेनेबरोबर असलेल्या अखिल भारतीय सेनेच्या नगरसेविका गीता गवळी यांचा पाठिंबा मिळवून भाजपने संख्याबळ ८४ वर नेले आहे. गवळी यांनी पाच वर्षे स्थायी समितीचे सदस्यत्व किंवा आरोग्य समितीच्या अध्यक्षपदाची मागणी केल्यामुळे शिवसेनेबरोबरची बोलणी फिसकटली होती. त्यानंतर त्यांनी रात्री मुख्यमंत्री देवेंद्र फडणवीस यांची ‘वर्षा’ या निवासस्थानी भेट घेऊन भाजपला समर्थन देण्याची तयारी दर्शवली.

आजकालच्या तरुण बातमीदारांना बातम्याच लिहिता येत नाहीत नीट. ही बातमी अशी हवी होती :- अतिशय संस्कारशील घरात जन्मलेल्या आणि वडिलांकडूनच जनसेवेचं बाळकडू मिळालेल्या गीता गवळी यांना जनसेवेची आंच लागल्यामुळे त्यांनी निव्वळ सेवेच्या भूमिकेतून ही पदं मागितली होती. मात्र, शाहिस्तेखानाची बोटं छाटून विजयी झालेल्या मावळ्यांनाही सेवेची ओढ लागलेली असल्याने त्यांचा हिरमोड झाला. अखेर पारदर्शी, संस्कारी आणि सुस्वच्छ अशा भाजपाने त्यांच्या समर्पित वृत्तीला न्याय दिलेला दिसतो.

............................................................................................

२. ज्यांच्या नियुक्तीविरुद्ध विद्यार्थ्यांनी तब्बल १३९ दिवसांचा संप पुकारला आणि केंद्र सरकारला मोठ्या टीकेला सामोरे जावे लागले, त्या गजेंद्र चौहान यांना मुदतवाढ नाकारून पुण्यातील फिल्म अँड टेलिव्हिजन इन्स्टिट्यूट ऑफ इंडियाच्या (एफटीआयआय) अध्यक्षपदावरून नारळ देण्याचा निर्णय मोदी सरकारने घेतला आहे. पुढील आठवड्यात नव्या मंडळाची नियुक्ती होण्याची शक्यता आहे.

ही नकारात्मक बातमीदारी झाली. सकारात्मक बातमीदार असता तर त्याने लिहिलं असतं की, डाव्या, कम्युनिस्ट, समाजवादी, उदारमतवाद्यांचा बुजबुजाट झालेल्या व्यसनाधीन, बेबंद आणि अराजकवादी फिल्म इन्स्टिट्यूटमध्ये शिक्षणाऐवजी आंदोलनाची थेरं करत बसलेल्या राष्ट्रद्रोही विद्यार्थ्यांच्या बिनबुडाच्या विरोधाला न जुमानता, देशातल्या बहुतेक सगळ्या चित्रपटकर्मींच्या नाकांवर टिच्चून गजेंद्र चौहान यांनी आपला कार्यकाल दिमाखात पार पाडला आणि ते सन्मानाने पायउतार झाले.

............................................................................................

३. असहिष्णू भारतीयांना भारतात जागा नाही, अशा शब्दांमध्ये राष्ट्रपती प्रणव मुखर्जी यांनी रामजस महाविद्यालयातील हिंसक घटनांवर भाष्य केले आहे. विद्यापीठात तर्कसंगत चर्चा आणि वादविवाद व्हावेत. मात्र त्यामुळे अस्वस्थता आणि अशांतता पसरणार नाही, याची काळजी घेतली जावी, असे म्हणत राष्ट्रपतींनी विद्यापीठांमधील परिस्थितीवर प्रतिक्रिया व्यक्त केली.

राष्ट्रपती अचानक जागे झाले आणि त्यांनी लिहून दिलेल्या भाषणाऐवजी मनानं भाषण केलं, असं काही घडलं आहे का? कदाचित अधूनमधून रुचिपालट म्हणून राष्ट्रपतींना असंच भाषण लिहून दिलं गेलं असण्याचीही शक्यता आहे. ते काहीही बोलले, तरी कोणालाच काही फरक पडत नाही, ही खात्री असल्यानेच हा धोका पत्करला गेला असावा.

............................................................................................

४. आंदोलनं आणि वादांमुळे कायम चर्चेत राहणाऱ्या जवाहरलाल नेहरू विद्यापीठाला (जेएनयू) सर्वोत्तम विद्यापीठांच्या विभागात यंदाचा ‘व्हिजिटर्स अवॉर्ड’ जाहीर झाला आहे. हा पुरस्कार सहा मार्चला राष्ट्रपती भवनात प्रदान करण्यात येईल. राष्ट्रपती प्रणव मुखर्जींच्या हस्ते हा पुरस्कार देण्यात येणार आहे. राष्ट्रपतींनीच याबद्दलची माहिती ट्विटरच्या माध्यमातून दिली आहे.

अरे देवा, जेएनयूमध्ये मुळात काही शिकवतच नाहीत. तिथे विद्यार्थी आंदोलनं करायलाच येतात. कम्युनिस्ट कार्यकर्ते शिक्षणाच्या नावाखाली होस्टेलच्या सुविधांचा स्वस्तात लाभ घेतात. उच्चशिक्षणाच्या नावाखाली मध्यमवयापर्यंत जेएनयूमध्ये डेरा टाकला जातो. हे सगळं राष्ट्रपतींना माहिती नाही की काय? जिथे कोणी शिकवत नाही आणि काही शिकतही नाही, ते विद्यापीठ देशात सर्वोत्तम ठरवल्याने केवढं अराजक माजेल, याची काही कल्पनाच नाही की काय राष्ट्रपतींना?

............................................................................................

५. ऑस्कर पुरस्कार सोहळ्यात ओम पुरींना श्रद्धांजली वाहिली जाते, मात्र हिंदी चित्रपटसृष्टीला त्यांचा विसर पडला, अशा शब्दांत टीका करणारा अभिनेता नवाजुद्दीन सिद्दीकीने असे उथळ पुरस्कार सोहळे बंदच केले पाहिजेत, असे वक्तव्य केले आहे.

भाई नवाझ, पाण्यात राहून माशाशी वैर करायचं नसतं. आज उथळ पुरस्कार सोहळे बंद करा म्हणतोस. उद्या उथळ सिनेमे काढणंच बंद करा म्हणशील. मग सगळी इंडस्ट्री बेरोजगार होईल आणि उथळ लोक पाहतील काय? हा उथळ लोकांच्या निवडस्वातंत्र्यावरचा घाला नाही का? 

............................................................................................

editor@aksharnama.com

Post Comment

अक्षरनामा न्यूजलेटरचे सभासद व्हा

ट्रेंडिंग लेख

सावित्रीने दाखवून दिले आहे की, खरी तपस्या मृत्यूला परतवून लावू शकते. हा एक प्रकारे ‘अमृता’ला शापच आहे...
भाजपच्या ७६ पानी ‘जाहीरनाम्या’त पंतप्रधान नरेंद्र मोदींची तब्बल ५३ छायाचित्रं आहेत. त्यामुळे हा जाहीरनामा आहे की, मोदींचा ‘छायाचित्र अल्बम’ आहे, असा प्रश्न पडतो
​​​​​​​शिरोजीची बखर : प्रकरण १७ - ‘ओपिनियन पोल्स’ वगैरे बकवास प्रकार असतो सगळा. चार-पाच टक्के ‘फ्लोटिंग व्होटर्स’ असतात, ते निवडणूक ‘डिसाइड’ करतात!
‘हे राम’ म्हणून गांधीजी फक्त एकटे कोसळले नाहीत. त्यांच्याबरोबर संपूर्ण पृथ्वीचे पृथ्वी म्हणून असणेसुद्धा ‘हे राम’ म्हणून कोसळले आहे
जर्मनीत २० हजार हत्तींचा कळप सोडण्याची धमकी एका देशाने दिली आहे, ही ‘हेडलाईन’ जगभरच्या प्रसारमाध्यमांमध्ये गाजतेय सध्या…

सदरे

सुनील तांबे
परिमल माया सुधाकर
निखिल वागळे
संजय पवार
अमोल उदगीरकर

इतर लेख

​​​​​​​शिरोजीची बखर : प्रकरण १७ - ‘ओपिनियन पोल्स’ वगैरे बकवास प्रकार असतो सगळा. चार-पाच टक्के ‘फ्लोटिंग व्होटर्स’ असतात, ते निवडणूक ‘डिसाइड’ करतात!

मोदीजी आणि विरोधी पक्ष असे दोघेही निशीसारख्या लोकांची मतं आपल्या बाजूने फिरवण्याचा प्रयत्न करणार होते. कुठल्याच बाबतीत निश्चित मत नसलेले निशीसारखे लोक त्या निवडणुकीचा निकाल ठरवणार होते. ते काय ठरवणार आहेत, याचा त्यांनाच पत्ता नव्हता. त्यामुळे तो इतर कुणाला  लागायची काहीच शक्यता नव्हती. मोदी, मोदीभक्त, मोदी-विरोधक, दोन्ही बाजूंचे ‘ओपिनियन पोल्स’वाले असे सगळेच हवेत बोलत होते.......

शिरोजीची बखर : प्रकरण १६ – ‘इलेक्टोरेल बाँड’ प्रकरणानंतर ‘मोदीकालीन भारता’तील राजकारणानं एक जबरदस्त वळण घेतलं…

सगळे पक्ष एक-दुसऱ्याला भ्रष्ट म्हणत होते आणि मूलतः स्वतः सत्तेवर आल्यावर तेच करत होते, हे ‘मोदीकालीन भारता’तील दारुण वास्तव होते. शिरोजीने फक्त भ्रष्टाचार हा विषय घेऊन बखर लिहिली नव्हती. भ्रष्टाचार या विषयात पुरावे मिळणं फार दुरापास्त असल्याने शिरोजी भ्रष्टाचारावर लिहीत नव्हता. परंतु इलेक्टोरेल बाँडचे भांडे फुटल्यावर त्याचाही नाइलाज झाला असणार.......

मुका इसाप अचानक बोलू लागला, तसेच आपल्याकडचे अचानक मुके झालेलेही बोलू लागतील, अशी आशा करू या. ‘नव्या’ने मिळालेला आवाज ‘धारदार’ असतो, असं म्हणतात. ‘धारदार गोष्टीं’ची वाट बघू या…

पुढे कधी तरी चमत्कार झाला आणि इसाप बोलू लागला. मनात साठवलेलं सांगू लागला. गुलामांकडे गोष्टी असतात. गुलामांना गोष्टी रचता येतात. तो गोष्टी सांगू लागला. प्राण्यांच्या गोष्टी सांगून चलाख, धूर्त, दुष्ट, कपटी माणसांना उघडं पाडू लागला. इसाप गोष्टींच्या थारोळ्यात पडला, पण मेला नाही. इसाप अजूनही जिवंत आहे. गोष्टी सांगणारा मेला, तरी त्याच्या गोष्टी छळत राहतात. असो!.......

एक राजकीय ‘विरुपिका’ : ‘तुझी’ मुलं आणि ‘माझी’ मुलं मिळून ‘आपल्या’ मुलांना मारताहेत…

गेल्या दहा वर्षांत महाराष्ट्रातल्या पक्षीय राजकारणाची आधी ‘ट्रॅजेडी’ झाली, मग त्या ‘ट्रॅजेडी’ची ‘कॉमेडी’ होत गेली… आणि आता ती ‘ट्रॅजिक-कॉमेडी’ झालेली दिसू लागली आहे. त्यात अनेक ‘कथा’, ‘व्यथा’, ‘शोकांतिका’, ‘सुखात्मिका’ आहेत, पण या सगळ्यापेक्षाही ‘विरुपिका’ सर्वांत जास्त आहेत, असं वाटतं. ही ‘राजकीय विरुपिका’ त्यापैकीच एक.......

‘महाशक्ती’, ‘महासत्ता’ असलेल्या ‘नव्या भारता’च्या सुजाण नागरिकांनो, ‘मतदान’ करण्याशिवाय तुमच्यासमोर तरणोपाय नाही...

येत्या काळात लोकसभा निवडणूक होईल. मग काय, भारत ‘महाशक्ती’ होईल आणि ‘विश्वगुरू’सुद्धा! फक्त या नव्या सरकारला वाढत्या लाभार्थ्यांसाठी नव्या ‘रेवड्यां’ची तरतूद तेवढी करावी लागेल. देशातील अजून काही बहुसंख्य समाजघटक ‘आम्हाला मागास ठरवा’, म्हणून आंदोलनं करतील, शेतकऱ्यांना पुन्हा ‘एमसीपी’साठी आंदोलन उभारावं लागेलच. पण हे तुम्ही विसरू नका की, क्रांती झाल्यासारखा देश बदललाय.......

परवा पृथ्वीतलावर ‘महाराष्ट्र’देशी ‘मराठी भाषा गौरव दिन’ उर्फ ‘मराठी भाषे’चं ‘वर्षश्राद्ध’ थाटामाटात, समारंभपूर्वक साजरं करण्यात आलं!

‘मराठी भाषा गौरव दिन’ ज्या पद्धतीनं आणि रितीनं साजरा केला जातो, त्यावरून मराठी भाषा मेलीबिली की काय असा प्रश्न पडतो. कारण जिवंतपणी कुणाचंही तोंडावर कौतुक, सन्मान करण्याची महाराष्ट्रदेशाची परंपरा नाही. त्यामुळे मराठी भाषा निदान त्या मार्गावर तरी असावी. त्यामुळेच तिला तिथून मागे खेचण्यासाठी २७ फेब्रुवारी हा दिवस एवढ्या मोठ्या प्रमाणात, जोशाजल्लोषात साजरा केला जात असावा.......

‘व्यवहारकुशल’ मनोहर जोशी...

राजकारणी, उद्योजक, प्रशासक, हजरजबाबी, व्यवहारकुशल मनोहर जोशी यांच्या सांगण्यासारख्या  खूप आठवणी आहेत, पण इथं थांबतो. त्यांच्या निधनामुळे शिवसेनेचा राज्यव्यापी संपर्क असलेला एक उमदा, समंजसपणे राजकारण करणारा नेता काळाच्या पडद्याआड गेला आहे. उद्धव ठाकरे यांना भासत नसली, तरी आजच्या पडत्या काळात अशा नेत्याची शिवसेनेला नितांत गरज होती........

शिरोजीची बखर : प्रकरण पंधरावे - ‘देश धोक्यात आहे’, असे हिंदुत्ववादी आणि लिबरल दोघांनाही वाटत होते. हिंदुत्ववाद्यांना वाटत होते, मुसलमानांकडून धोका आहे; लिबरल्सना वाटत होते, फॅसिस्ट शक्तींकडून...

२०१४पासून धर्मावर आधारलेल्या जहाल राजकारणाचा मोह अनेक मतदारांना पडला, हे नाकारता येणार नाही. हे घडून आले, याचे कारण भारताला गांधीजींच्या धर्मभावनेवर आधारलेल्या राजकारणाच्या विचारांचा विसर पडला होता, हे असेल का, असा विचार अनेकांच्या मनात तरळून जाऊ लागला. ‘लिबरल विचारवंत’ स्वतःशी म्हणत होते की, भारतीय जनतेला पडलेला धर्मावर आधारलेल्या जहाल राजकारणाचा मोह हे फक्त इतिहासाचे एक छोटेसे आवर्तन आहे.......

बंद करा ‘निर्भय बनो!, या राष्ट्राची ‘भयमुक्ती’च्या दिशेनं इतकी वेगानं वाटचाल चालू असताना, तुम्ही पण ‘निर्भय’ व्हा की! ‘राष्ट्रीय प्रवाहा’त सामील व्हा! बंद करा, तुमचं ते ‘निर्भय बनो’!

पोलीस शांत बसणार किंवा मदत करणार, याची खात्री असेल तरच ‘निर्भय’ता येणारच ना? निःशस्त्र सामान्य माणसं-मुलं मारणं, शत्रूच्या स्त्रियांवर बलात्कार करणं, हे शौर्यच आहे. म्हणजे ‘निर्दय बनो!’ हाच आजचा मंत्र आहे. एकच पक्ष, एकच नेता, त्याचा एकच उद्योगपती, एकच कायदा, एकच देव एकच भाषा, असं सगळं ‘एकी’करण झालं की, ते पूर्ण ‘निर्भय’ होतील. एकदा ते पूर्ण ‘निर्भय’ झाले की, जग ‘भयमुक्त’ झालंच समजा .......

बाबा आढाव : “भारतीय संविधानाची मोडतोड सुरू झाली आहे. त्यामुळे आता ‘संविधान बचावा’ची चळवळ सुरू झाली पाहिजे. डॉ. बाबासाहेबांनी तयार केलेल्या राज्यघटनेचं संरक्षण हा ‘राजकीय अजेंडा’ झाला पाहिजे.”

पंतप्रधानांच्या विरोधात बोलणं हा ‘देशद्रोह’ समजला जाऊ लागला आहे. या परिस्थितीतून पुढं काय निर्माण होईल, याचं विश्लेषण करत हात बांधून चूप बसण्याची ही वेळ नाही. चर्चा करण्याऐवजी काय निर्माण व्हायला हवं, यासाठी संघर्ष करण्याची वेळ आली आहे. यात जेवढे लोक पुढे येतील, त्यांना बरोबर घेऊन थेट संघर्ष सुरू करायला. हवा. प्रसंगी आपल्याला प्रस्थापित विचारवंत ‘वेडे’ म्हणतील, पण संघर्ष सुरू करायला हवा. गप्प बसण्याची ही वेळ नाही.......

© 2024 अक्षरनामा. All rights reserved Developed by Exobytes Solutions LLP.